In principe is participatie een goed idee, maar het lijkt soms de plank volledig mis te slaan. Regelgeving die bijvoorbeeld bedoeld is voor meer maatwerk leiden bijvoorbeeld tot meer eenheidsworst. Daardoor is het makkelijker om bijvoorbeeld hobby cursussen vergoed te krijgen als re-integratie traject, dan dat het is om gedegen opleidingen vergoed te krijgen. Soms lijken participatie trajecten ook nutteloos (takken rapen in het bos), waardoor iemands situatie niet ten positieve verbetert.
De doelgroep zelf vragen naar hun ervaringen lijkt me bij zo'n onderzoek van belang. Waar hebben ze wat aan gehad en waar totaal niet? Waar heeft de samenleving iets aan en waar niet? Participatie lijkt in ieder geval lang gebruikt te zijn om vooral subsidie richting bedrijven te geven en minder om de situatie van het individu te verbeteren. Nu het een aantal jaar loopt zou het in ieder geval goed zijn om de effectiviteit te onderzoeken en eventueel bij te sturen.
This content is created by the open source Your Priorities citizen engagement platform designed by the non profit Citizens Foundation